บางครั้งฉันสงสัยว่าการรักษา ไม่เกี่ยวข้องกับยาแอมเฟตามีนจะเป็นเช่นความกลัวในการวินิจฉัยผู้ใหญ่ การตรวจคัดกรองและการรักษาที่มีประสิทธิภาพสำหรับผู้ใหญ่ เป็นสิ่งจำเป็นเพื่อให้ระดับสูงสุดของการดูแลให้กับลูกค้าของคุณ หลายคนตั้งคำถามว่า สมาธิสั้นสำหรับผู้ใหญ่เป็นคำวินิจฉัยที่ถูกต้องหรือไม่ อันที่จริงหลายคนอ้างว่า ได้รับการวินิจฉัยมากกว่าแล้วและมีการกระตุ้นยาเกินขนาด จิตแพทย์กลัวที่จะกลายเป็นหนึ่งในแพทย์เหล่านี้ที่ แม้จะมีความจริงที่ว่ายากระตุ้นเป็นมาตรฐานของการรักษาสำหรับผู้ใหญ่ สมาธิสั้น, หรือไม่คนที่มี สมาธิสั้นไม่ควรบานพับในการรักษา แต่แทนที่จะประเมินที่เหมาะสมและการวินิจฉัย
มีบางคน ว่ามี สมาธิสั้นแต่ในความเป็นจริงมีเงื่อนไขอื่นหรือไม่ แน่ใจ และหลายคนเป็นนักศึกษาวิทยาลัยใช้สารกระตุ้นเพื่อปรับปรุงประสิทธิภาพหรือพลังงานของตนเอง อย่างไรก็ตามบ่อยกว่าไม่ได้ผู้ใหญ่ สมาธิสั้นได้รับการวินิจฉัยและอยู่ภายใต้การรักษา ผู้ใหญ่เพิ่มมีผลกระทบอย่างน้อย 5% ของประชากรและเป็นที่คาดว่าเกือบ 75% ของผู้ใหญ่ที่มี สมาธิสั้นไม่เคยได้รับการวินิจฉัยที่ถูกต้องหรือการรักษาที่มีประสิทธิภาพ อ้างอิงจากราฟาเอลโคลอร์แมนศาสตราจารย์ด้านจิตวิทยาและผู้อำนวยการฝ่ายฝึกอบรมทางคลินิกที่มหาวิทยาลัยโรเชสเตอร์ในนิวยอร์กและเป็นหนึ่งในผู้ที่มีอาการสมาธิสั้นประมาณร้อยละ 5 ถึง 5 วิทยากรบรรยายสรุป ค่าใช้จ่ายในการตรวจวินิจฉัย
สมาธิสั้นก่อให้เกิดการด้อยค่าตลอดชีวิตอย่างมีนัยสำคัญ
ในจำนวนที่มีผลต่อ ยังไม่ได้รับการรักษาจะส่งผลกระทบต่อสถานะทางการเงินความสำเร็จด้านการศึกษาความสัมพันธ์และแม้กระทั่งสุขภาพ ฉันได้เห็นผู้ป่วยหลายร้อยรายในช่วงหลายปีที่ผ่านมาซึ่งเป็นโรคสมาธิสั้นมานานหลายทศวรรษ บางคนอาจสงสัยว่าบางอย่างไม่ถูกต้องหรือว่าโรงเรียนและชีวิตเป็นเรื่องยากสำหรับพวกเขามากกว่าเพื่อนของพวกเขา เมื่อพวกเขาเริ่มเรียนรู้เพิ่มเติมเกี่ยวกับ สมาธิสั้นตระหนักว่าความท้าทายของพวกเขาเกิดจาก
โรคสมาธิสั้นและพบว่ามีการรักษาที่มีประสิทธิภาพพวกเขามักจะถูกทิ้งไว้สงสัยว่าทำไมครูผู้ปกครองของพวกเขาและเวิ้งว้างก่อนหน้านี้หรือจิตแพทย์ไม่ได้รับการ สมาธิสั้นตัวอย่างเช่นในวันอื่น ๆ ฉันเห็นเด็กวัย 26 ปีที่เคยปรึกษากับโรงเรียนกฎหมายของเขาเกี่ยวกับความวิตกกังวลและภาวะซึมเศร้า ลูกค้ารายนี้ไม่เคยสงสัยว่าเขามีสมาธิสั้น เขาทำงานได้ดีในโรงเรียนมัธยมและวิทยาลัยและได้รับการยอมรับในโรงเรียนกฎหมายชั้นนำ แต่ก็ไม่ได้ทำโดยไม่ต้องมีราคามากที่จะจ่าย เขากังวลมากและกลัวที่จะล้มเหลว ดังนั้นเขาจะใช้เวลามากมายในการศึกษากังวลและเตรียมพร้อม
โรควิตกกังวลโดยทั่วไปและพยายามที่จะรักษาอาการของเขาด้วยยาซึมเศร้าและเบนโซ ยาเหล่านี้จะทำให้เขารู้สึกหดหู่เศร้าหมางและมีหมอก ขณะที่ฉันสำรวจประวัติศาสตร์ของเขาเขาบอกผมว่าเขาประพฤติตนเป็นเด็กดี แต่มักจะฝันดีในชั้นเรียน เขามีปัญหาในสังคมกับเพื่อนของเขาและรู้สึกเหมือน สมาธิสั้นเด็กคนอื่นเล่นตามกฎที่เขาไม่เคยได้รับการสอน คนมักเรียกเขาว่านักเรียนนายร้อยอวกาศและพ่อแม่ของเขาทำให้เขาได้รับการทดสอบหลายครั้งเพราะเขาได้ยินว่าเขาไม่ฟัง
